- P. F. Schwerdfeger
- J. P. Windfuhr
- M. Vafiadis
- A. Skevas.
8ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ωτορινολαρυγγολογίας- Χειρουργικής Κεφαλής & Τραχήλου. Νοέμβριος 1995. Λεμεσός, Κύπρος.
Ανακοινώθηκε και δημοσιεύτηκε η περίληψη στα Πρακτικά του Συνεδρίου.
Κλινική εργασία.
Ergebnisse einer Nachuntersuchungsstudie anhand von insgesamt 264 Patienten werdenvorgelegt. Grundlage bildet die Randomisierung des Krankengutes, während der Zeit vom 01.01.91 bis 31.03.92. Patienten mit chronischer Sinusitis maxillaris bzw. nachweislicher Polyposis wurden in 121 fällen radikal operiert und in 143 wurde ausschließlich eine endonasale Kieferhöhlenfensterung durchgeführt. Insgesamt konnten 172 Patienten nachuntersucht werden, davon 87 Radikaloperation und 92 Fensterungen.
Die Beschwerden vor der Operation (Infektionsanfälligkeit, Sekrefluss aus der Nase, behinderte Nasenatmung, Kopfschmerzen) wurden mit den Folgebeschwerden postoperative verglichen: 55% der Fensterungs-Patienten haben postoperativ keine Folgebeschwerden mehr. 67% der radikaloperierten Patienten haben deutliche Folgebeschwerden. Signifikant erhöht ist der Teil der Patienten mit Wangen – Zahnschmerzen und Einschränkungen der Wangensendibilitaet. Auch auf die Folgebeschwerden wird in den Einzeinen weiter eingegangen. Auf die Frage, ob sie bei Kenntnis des postoperativen Zustandes sich nochmals operiert ließen, antworteten 64% der Patienten mit Fensterungsoperationen mit ja, von den radikaloperierten Patienten hingegen würden sich nur 53% noch einmal operieren lassen.
Μετάφραση από την γερμανική στην ελληνική γλώσσα.
Αναμνηστική μελέτη 172 ασθενών. (87 υποβληθέντων σε ριζική ανάτρηση ιγμορείων και 92 σε ενδορρινική αντροστομία).
Παρουσιάζονται τα αποτελέσματα μιας ανάδρομης μελέτης συνολικά 264 ασθενών. Βάση της μελέτης αποτέλεσε η τυχαία διασπορά του υλικού των ασθενών και του είδους της επεμβάσεως που διενεργήθηκε , στο χρονικό διάστημα από 01. 01.91 έως 31.03.92.. 121 ασθενείς με χρόνια ιγμορίτιδα ή και πολυποδίαση των ιγμορείων υπεβλήθησαν σε ριζική επέμβαση (ριζική ανάτρηση), ενώ 143 αντιμετωπίσθηκαν μόνον με διενέργεια ενδορρινικής αντροστομίας του ιγμορείου. Συνολικά κατέστη δυνατόν να παρακολουθηθούν μετεγχειρητικά 172 ασθενείς, εκ των οποίων οι 87 με ριζική ανάτρηση και 92 με ενδορρινική αντροστομία.
Συγκρίθηκαν η συμπτωματολογία των ασθενών πριν την επέμβαση (συχνότητα οξέων φλεγμονών, ρινική καταρροή, δυσχέρεια ρινικής αναπνοής, κεφαλαλγία) με τα μετεγχειρητικά τυχόν προβλήματα που παρουσιάσθηκαν: 55% των ασθενών με αντροστομία δεν παρουσίασαν μετεγχειρητικά κάποιο σύμπτωμα, ενώ 67% των ασθενών που υπεβλήθησαν σε ριζική ανάτρηση, είχαν εμφανή προβλήματα. Αξιοσημείωτα υψηλός ήταν ο αριθμός των ασθενών με υποκόγχια προσωπαλγία και οδονταλγία, καθώς και υπαισθησία της σύστοιχης προς την επέμβαση παρειάς. Στο ερωτηματολόγιο κατά πόσον, γνωρίζοντας τα μετεγχειρητικά προβλήματα οι ασθενείς θα προσέφευγαν εκ νέου σε χειρουργική επέμβαση, το 64% αυτών με αντροστομία απήντησαν θετικά, ενώ αντίθετα μόνο το 53% των ασθενών με ριζική ανάτρηση ιγμορείου θα υπεβάλλετο εκ νέου στην ίδια χειρουργική επέμβαση.