- Κ. Μπλιούρας
- Μ. Ι. Βαφειάδης
13ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ωτορινολαρυγγολογίας – Χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου, 10 – 13 Νοέμβριου 2005, Αθήνα.
Ανακοινώθηκε και δημοσιεύθηκε η περίληψη στα Πρακτικά του Συνεδρίου ψηφιακά – CD. Κλινικo – ερευνητική εργασία.
Η αναβολεκτομή και η αναβολοτομή αποτελούν την μέθοδο εκλογής της χειρουργικής θεραπείας της ωτοσκλήρυνσης. Μεταξύ των επιπλοκών τους συμπεριλαμβάνεται και η δημιουργία περιλεμφικού συριγγίου, που οδηγεί σε νευροαισθητήριο βαρηκοΐα ή κώφωση καθώς και η μετατόπιση της πρόθεσης που οδηγεί σε βαρηκοΐα αγωγιμότητας.
Για την αποφυγή της πιο πάνω επιπλοκής, από το 1984 και εντεύθεν εφαρμόζουμε μια παραλλαγής στους χειρουργικούς χρόνους και στον τρόπο εκτέλεσης της κλασσικής αναβολεκτομής. Σε όλους τους ασθενείς μας με ωτοσκλήρυνση – συνολικά 392 – εφαρμόζεται αναβολεκτομή με χρήση πρόθεσης από μέταλλο – τεφλόν. Η παραλλαγή την μεθόδου μας σε σύγκριση με την κλασσική αναβολεκτομή έγκειται στο ότι, δεν γίνεται πρώτα η κάλυψη της ωοειδούς θυρίδας με μόσχευμα και κατόπιν η τοποθέτηση της πρόθεσης, αλλά τοποθετείται πρώτα η πρόθεση πάνω στο μόσχευμα – περιτονία του κροταφίτη μυ – εκτός χειρουργικού πεδίου, στο χειρουργικό τραπέζι, δίκην «ομπρέλας ή φουστανάκι» και ακολουθεί η en block τοποθέτηση του σχηματισμού μόσχευμα – πρόθεση στο χειρουργικό πεδίο και συγκεκριμένα στη ωοειδή θυρίδα, για κάλυψη αυτής.
Μετεγχειρητικά, περιλεμφικό συρίγγιο δημιουργήθηκε μόνο σε ένα από τους ασθενείς μας, ενώ σε κανέναν δεν παρατηρήθηκαν φαινόμενα μετακίνησης της πρόθεσης. Αυτό ερμηνεύεται από την πιο πάνω τροποποίηση μας στην κλασσική τεχνική της αναβολεκτομής, όπου το άκρο της πρόθεσης μας περιβάλλεται με σιγουριά και καθ΄ ολοκληρίαν, από το μόσχευμα, εισάγεται σωστά στην ωοειδή θυρίδα και έτσι ούτε να μετατοπισθεί μπορεί, αλλά ούτε και να γίνει διαφυγή ενδολέμφου από την ωοειδή θυρίδα, μιας και η κάλυψη αυτής από το δίκην ομπρέλας μόσχευμα είναι απόλυτη.