- Μ. Ι. Βαφειάδης
- M. Πανοπούλου
- Β. Δάλλα
- Γ. Εξαρχάκος
- N. Σιμάσκος
12ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ωτορινολαρυγγολογίας – Χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου, 8-12 Οκτωβρίου 2003, Θεσσαλονίκη.
Ανακοινώθηκε και δημοσιεύθηκε η περίληψη στα Πρακτικά του Συνεδρίου.
Κλινική εργασία.
Στην διάρκεια ενός έτους νοσηλεύθηκαν στο Γενικό Πανεπιστημιακού Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης 5 περιστατικά μηνιγγίτιδας , όπου από τον κλινικό, εργαστηριακό, ακτινολογικό και απεικονιστικό έλεγχο διαπιστώθηκε ωτογενής προέλευση της νόσου, από διάφορες παθήσεις του μέσου ωτός (οξεία μέση ωτίτις, ορώδης ωτίτις, χολοστεατωματώδης ωτίτις). Στην αντιμετώπιση της νόσου προστέθηκε και η τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού μέσου ωτός με σύγχρονη ενστάλαξη – εφαρμογή μέσω αυτών τοπικών αντιβιοτικών και κορτικοειδών.
Και οι 5 ασθενείς μας παρουσίασαν άμεσα μετά την τοποθέτηση των σωληνίσκων βελτίωση της υποκειμενικής και αντικειμενικής τους εικόνας και με την παράλληλη ενδοφλέβιο αγωγή, αιτιολογική και υποστηρικτική, ίαση από την νόσο. Το εντυπωσιακό στα περιστατικά μας αποτελεί η απόλυτη αλλαγή προς το φυσιολογικό της ακτινολογικής τους εικόνας σε όλα τα περιστατικά μας, 3 μήνες μετά το επεισόδιο, τόσο στις λήψεις α/α κατά Schueller, όσο και στην αξονική τομογραφία λιθοειδών, εκτός αυτών που έπασχαν από χολοστεάτωμα, όπου μετά την ίαση της μηνιγγίτιδας, σε δεύτερο χρόνο, διενεργήθηκε μαστοειδεκτομή.
Ενώ στην κλασσική αντιμετώπιση της ωτογενούς μηνιγγίτιδας περιλαμβάνεται η διενέργεια άμεσα μαστοειδεκτομής , από τα περιστατικά της μελέτης μας διαπιστώνεται ότι αυτή μπορεί να αποφευχθεί ή τουλάχιστο να μετατεθεί σε δεύτερο χρόνο χρησιμοποιώντας σωληνίσκους αερισμού μέσου ωτός. Έτσι αποφεύγεται η μαστοειδεκτομή και διενεργείται μόνο όταν χρειάζεται[ π.χ. σε ύπαρξη χολοστεατώματος] κάτω από καλύτερες συνθήκες της γενικής κατάστασης του ασθενούς και όχι στη φάση κωματώδους κατάστασης αυτού.